ارزیابی شاخص های استعدادیابی در ورزش کاراته ایران از دیدگاه مربیان و ورزشکاران نخبه کاراته ایران

در این تحقیق به « ارزیابی شاخص های استعدادیابی در ورزش کاراته ایران از دیدگاه مربیان و ورزشکاران نخبه کاراته ایران» پرداخته شده و سوال اصلی بدین ترتیب تدوین شده است که شاخص های استعدادیابی در ورزش کاراته از دیدگاه مربیان و ورزشکاران نخبه کاراته ایران چه می باشد؟ روش تحقیق، زمینه یابی بوده و در حیطه تحقیقات توصیفی جای می گیرد. جامعه تحقیق را تمامی تمامی مربیان و ورزشکاران نخبه کاراته ایران تشکیل می دهند که دربرگیرنده مربیان و ورزشکاران تیم ملی و قهرمانان منتخب سبک های کاراته هستند که در حدود 40 مربی و 800 ورزشکار می باشند. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، از بین دو بخش «کاتا» و «کمیته»، بخش «کمیته» انتخاب شده و از دو نوع انفرادی و تیمی، تنها کاراته انفرادی برگزیده شد و از بین آنها در حدود 25 نفر از مربیان و 120 نفر از ورزشکاران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، مصاحبه و پرسشنامه پژوهشگرساخته می باشد که شامل 42 سوال بوده و در چهار حیطه جسمانی، روان شناختی، ویژگی های آنتروپومتریک و مهارت های سه گانه با تأکید بر طیف لیکرت اندازه گیری می شوند. ضریب اعتبار در هر چهار شاخص بالاتر از 70/0 است. در نهایت، با استفاده از مدل آماری t تک گروهی به آزمون سوال های تحقیق پرداخته شد و یافته های تحقیق نشان داد که از دیدگاه مربیان و ورزشکاران، شاخص های جسمانی، روان شناختی، ویژگی-های آنتروپومتریک و مهارت های سه گانه تکنیک های دست، پا و پرتابی در استعدادیابی ورزشی در رشته کاراته موثر هستند.